اگر 1 ماده ي غذايي نظير دانه هاي گياهي بخواهد در شرايط مطلوب نگهداري شود مستلزم آن است كه رطوبت بذر يا دانه كاهش يابد كه اين مسئله مستلمزم آن است كه رطوبت اطراف دانه نيز كاسته شود. زيرا افزايش رطوبت محيط اطراف دانه رطوبت را نه نيز آفزايش مي يابد به عبارت ديگر بايد دانه با محيط اطراف به يك رطوبت نسبي متعادل بسر رسد حضور سلول خشك به ما كمك مي كند تا رطوبت نسبي متداول ERH در محدوده كمتري قرار بگيرد و در نهايت ماندگاري را نه به واسطه كاهش رطوبت نسبي هوا افزايش مي يابد از طرف ديگر بر طبق نظريه (هارنيگتون 1973) در صورتي كه بتوانيم رطوبت نسبي محيط را توسط سلول خشك كاهش دهيم حساسيت به افزايش دما در انبار كمتر خواهد شد با توجه به اينكه بر اساس نظريات طول 1957 و هارينگتون 1972 هر 1% رطوبت بذر طول عمر بذر را 2 برابري كند اين مسئله اهميت سلول خشك را در جذب رطوبت محيط اطراف مواد غذايي به ويژه دانه ها را نشان خواهد داد.